Po wyjściu z samolotu na lotnisku w Wilnie, Jan Paweł II najpierw pocałował ziemię Litewską…
„Pragnę odwiedzić szczególnie dla mnie drogą waszą ziemię!Niedługo po tym, jak niezbadanym wyrokiem Bożym zostałem wybrany na Stolicę Piotrową, udałem się do litewskiej kaplicy Matki Miłosierdzia w podziemiach Bazyliki Watykańskiej. I tam, u stóp Najświętszej Dziewicy, modliłem się za was wszystkich“
„Ta wasza ziemia jest droga całemu chrześcijańskiemu ludowi, który rozpowszechnił się na pięciu kontynentach! „ Litwa- cichy świadek gorącej miłości swobody religijnej, która, jak często podkreślam, jest podstawą innych człowieczeńskich i społecznych swobód. Litwa zawsze starała się zaświadczyć swoją wierność Kościołowi Katolickiemu, przeszła długą, bolesną drogę ku swobodzie i zasłynęła jako ziemia męczenników i wyznawców. ( Z przemówienia Jana Pawła II na lotnisku)
Te piękne słowa, skierowane dla litwinów, byli nie tyko znakiem podziękowania naszemu narodowi, ale i jednoczesnie zachęcaniem, wyzwaniem zachować wierność Bogu, który i jest gwarantem wartości naszego narodu a nawet elementarnego człowieczeństwa.