Po lewej stronie kościoła, przed wejściem w 1783 r. dostawiona kaplica rodziny Pociejów – mauzoleum. Ołtarz kaplicy przylega do zewnętrznej ściany kościoła i jest jednego okresu ze sztucznego marmuru. Nad nim – licznie figurami upiększona niewysoka kopuła z latarnią. Podstawowym ikonograficznym motywem dekoru kaplicy jest temat Odnalezienia św. Krzyża i męka Jezusa. Nad ołtarzem wkomponowana figura św. Heleny z krzyżem, na gzymsach siedzące aniołowie trzymają atrybuty symbolizujące dla kościoła mękę i wierność Jezusa – kotwicę, hostię. Nad św. Heleną widoczne płonące serce, które kojarzy się w ikonografii kościoła akcentowaną miłością do Boga poprzez motyw płonącego serca. Stylistyka dekoru kaplicy przypomina oprawę kaplicy Ostrej Bramy w 1785-1787 r. Znawca sztuki Maria Matuszkaitie twierdzi, że prawdopodobnie obie kaplice dekorował ten sam rzeźbiarz – Ignacy Gulman Na ołtarzu kaplicy wisi w 1764 r. darowana przez Lubelskich karmelitów bosych łaskami rozpowszechniona postać „Ukrzyżowanego”, która jest opisana w kazaniu lektora teologii karmelitów bosych Maksymiliana Karpowicza. (1765 r.)
Po prawej stronie kościoła – nieduża kaplica Matki Bożej z ołtarzem jednego okresu rokoko (neobaroku) i freskiem ozdobione sklepienie.